«شیخ محمود عکام» مفتی حلب سوریه در مراسم اختتامیه همایش بین‌المللی حضرت ابوطالب (ع)؛ حامی پیامبر اعظم (ص) که در مدرسه امام خمینی (ره) قم برگزار شد به صورت مجازی به سخنرانی پرداخت.
وی در ابتدای سخنانش از برگزاری این همایش از مجمع جهانی اهل بیت (ع) و شیخ حسین محمد علی فاضلی که برای ترتیب دادن این رویداد تلاش کرده اند قدردانی کرد.
شیخ عکام با تاکید بر اینکه ابوطالب، مؤمن، مؤمن است افزود: هر که در ایمان ابوطالب شک کند گناهش به گردن خودش است. ابوطالب ناصر پیامبر (ص) است و از او حمایت و دفاع کرد و از پیامبرش محافظت کرد و به خاطر او و به خاطر پیامش با خشونت مشرکان مقابله کرد.
وی اظهار کرد: حضرت ابوطالب (ع) با کردار و گفتار و پندار و مواضعش پیامبر را تایید می‌کرد و هنگامی که او درگذشت، در همان سال حضرت خدیجه همسر پیامبر (ص) درگذشت.
مفتی سوریه با اشاره به آیه ۲۳ سوره الشوری که می‌فرماید: "قُل لا أَسأَلُکُم عَلَیهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِی القُربىٰ" گفت: تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که این آیه را با موضع گیری نسبت به ابوطالب سازگار کنید.
شیخ عکام به آیه ۱۰۷ سوریه کهف که می‌فرماید: "إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا" اشاره کرد و افزود: آیات متشابه و متقارب بسیار فراوان است.
مفتی سوریه در ادامه گفت: ابوطالب در ظاهر اسلام نیاورند و شهادتین که از ارکان اسلام است جاری نکردند، اما او چیزی را که صریحا با آن منافات داشت بر زبان نیاورد، در مورد آنچه که وفاداری وی به دین برادرزاده اش گواه دارد گفته‌ها و حالات در این باره از وی ذکر شده است.
این عالم برجسته سوری اظهار کرد: دلایل ایمان در قلب ابوطالب مستقر شده است. شواهد و دلایل مستقیمی وجود دارد که نشان می‌دهد با سخن راسخ پیامبر را ستوده است؛ و در اشعار واضح و روشنش دین او را ستایش کرده است. زوابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه این اشعار را ذکر کرده است.
وی اضافه کرد: مواضع ابراز از ایمان ابوطالب پس از دلایل مستقیمی قولی و بعضی از مواضع وجود دارد که ایمان این مرد بزرگ را اثبات می‌کند. گواهی‌های ایمان ابوطالب معتبر است. ابوبکر گفت: قسم به آن کسی که حقیقت را برای شما ارسال کرده است من با اسلام ابوطالب بیشتر خوشحال هستم تا اسلام آوردن پدرم.
شیخ عکام ادامه داد: از علی (رض) روایت شده که گفته است پدرم ابوطالب درنگذشته بود تا اینکه رسول خدا را که دوست داشت از دست داد تا رسول خدا راضی شود. سیوطی در الخصائص ذکر کرده است که ابوطالب هنگام وفاتش بنی عبدالمطلب را دعوت کرد و او در وصیت نامه به آن‌ها گفت: عاقبت به خیر نخواهید شد مگر که از محمد بشنوید و پیروی کنید و از فرمان او پیروی کرده باشید و پس از او را دنبال کنید و به او کمک کنید تا راهنمایی شوید.
مفتی سوریه گفت: قرفی مالکی در شرح تنقیح الاصول گفته که ابوطالب به ظاهر و باطن خود ایمان داشت، اما احکام را به صورت علنی اجرا نکرد؛ و بسیاری از دانشمندان اهل سنت کتاب‌هایی در اثبات ایمان ابوطالب تالیف کرده اند که ما از آن‌ها به السیوطی و زینی دحلان و البرزنجی و الشعرانی و السبکی و القرطبی و ابوزهره و العرف و دیگران اشاره می‌کنیم. شمارش و حساب آن‌ها دشوار است.
وی در پایان تاکید کرد: اگر شما اقرار کردید ایمان ابوطالب را و بر فرض سخن شما غلط باشد پس آیا این مورد قبول خدا و رسولش نیست؟ از خدا بترسید و یک کلمه خوب بگویید تا کار‌های شما صالح باشد.
